( به مناسبت شهادت صدیقه طاهره، حضرت فاطمه زهرا سلام الله ع)

شخصیت بزرگ، فکری سترگ و ستودنی دارد تا به مدد همین نیرو، اندیشه‌های صواب خویش را بر جان و فکر آدمیان بنشاند. اینکه مردم را شایستگی است یا نه، تاریخ بهترین گواه و البته نیکوترین عبرت برای مردم هر زمان می‌باشد.

ماندگاری انسان قبل از آنکه تابع موقعیت‌های اجتماعی فرد باشد، تکیه بر ژرفای باور وی دارد؛ باوری عمیق که بر جان فرد گره خورده است و او در هیچ شرایطی حاضر به فراموشی  و انزوای باور خویش نمی‌باشد. پس باور را می‌سازد، تربیت می‌کند، فریاد برمی‌آورد، ... جان بر کف می‌نهد تا اعتقاد خویش را جاودانه سازد.

اگر بر باورهای فطری آتش نمی‌گشودند، امروز تاریخ نظاره‌گر وقایعی مبارک بود

.غدیرفطری‌ترین باور بشری است. باوری که هیچ یک از خاکیان آن را وجدان نکرده‌اند.¹ که وجدان غدیر سری تراشیده است و خونی ریخته می‌خواهد.

گروهی حقیقت کردار، بر غدیر پیمان بستند و گروهی دروغ‌پرداز آن را کتمان نمودند.

بعد از رحلت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و در روزهای طاقت‌فرسای امتحان مردان امت پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم، در این میدان سخت به هم‌آوردی با باطل پرداختند.

اینک فصل ریزش ایمان‌ها و رویش باورهای راستین فرارسیده است، در واپسین روزهای اندوه فاطمه سلام الله علیها، ورق برمی‌گردد. گویی نه عهدی بوده و نه پیمانی، نه غدیری بوده و نه امیری!

مردان تاریخ مدینه از هم گسسته می‌گردند. برخی وقیحانه بر پیمان غدیر ریسمان اسارت می‌آویزند. گروهی به گذشته خویش باز‌می‌گردند و عقده‌های دوران پیامبر را با شیوه‌های جاهلی تلافی می‌کنند و گروهی عذرتراشی نموده و به گوشه‌ی انزوا ره می‌سپارند و خود را به بی‌خبری می‌زنند.

فاطمه سلام الله علیها فریاد بر‌می‌آورد:

واعجباه انسیتم یوم غدیر خم؟ ²

شگفتا! آیا روز غدیر خم را به فراموشی سپرده‌اید؟

عذر تراشان بهانه می‌آورند: ای فاطمه، اگر علی خود را زودتر به سقیفه رسانده بود و برای مردم صحبت می‌نمود، این جماعت منحرف نمی‌شدند.

زهرا سلام الله علیها به تمام نسل‌های تاریخ پاسخ می‌دهد:

فما جعل الله لاحد بعد غدیر خم من حجة‌ و لا غدیر³

بعد از غدیر، خداوند برای هیچ کس عذر و بهانه‌ای باقی نگذاشت.

منابع:

1- وسایل الشیعه، ج 14، ص 388

2- نهج‌الحیاة ، ص 38

3- نهج الحیاة ، ص 42